Nie będę ukrywać, że jak kilka miesięcy temu dowiedziałem się, że Alcazar kończy karierę, to było mi trochę smutno. Lubię tego typu disco, a oni byli swego rodzaju dinozaurami, pozostałościami przejścia lat 90tych na lata dwutysięczne.
Nigdy nie byłem ich jakimś wielkim fanem; Britney też nie, ale wszystko się zmienia.

Wreszcie miałem możliwość kupienia biletu na pożegnalny koncert w Malmö. Wczoraj 20go października uczestniczyłem w oficjalnym pożegnaniu Andreas, Tess i Liny.

Cały koncert rozpoczął się zaproszeniem na pokład alcastar ich drugiej propozycji do Melodifestivalen. Potem już było z górki (:
Chciałbym w tym wieku nakurwiać takie choreografie.
Wszystkie najwieksze przeboje zostały zaśpiewane oprócz tego też kilka tych, które były mniej znane.
Najbardziej podobała mi się szwedzka wersja Here I Am Jag finns här zaspiewana przez Linę. Ona jeszcze kariery muzycznej nie kończy. To czuć... Tak samo Andreas ma jeszcze chrapkę na występowanie. Na pewno ta dwójka jeszcze będzie widoczna na wielu festiwalach koncertach czy musicalach. Jedynie Tras piękna jak zawsze, było czuć, że dla niej ten etap jest już zakończony. Była zawsze wierna Alcazar od początku, wspierała Andreasa, gdy inni członkowie odchodzili.
Ten koncert pokazał mi, że cała trójka mogłaby jeszcze kilka lat conajmniej z 10 występować razem i tworzyć, ale w zespole tak samo jak w związku. Nie można zmuszać nikogo do kochania. Może Tess potrzebuje odpoczynku na chwilę, może to tak jak zapowiadają odpoczynek na zawsze jako Alcazar.
Chciałbym wierzyć, że za 2 lata wrócą na melodiMelodifest na scenę 😊
Teraz jestem już na lotnisku pykam w klawiaturkę i czekam na powrót do Berlina.

Tack för musiken.
😍