W tym roku nie poczułem atmosfery świątecznej nawet przez chwilę i właściwie zastanawiałem się dlaczego? Czy to dlatego, że jestem ograniczony czasowo przez pracę, czy po prostu święta zostały już kompletnie obdarte z tej magii, którą tak próbowałem propagować na mojej stronie na facebooku. Dopadła mnie też choroba, pierwszy raz w życiu nie domagałem w Boże Narodzenie. Zaplanowane spotkania ze znajomymi musiałem przełożyć i zrobić wszystko na ostatnią chwilę przed wyjazdem. 

Sama wigilia była corocznym schematem: bieganie od sklepu do sklepu, szybka wizyta u babci, sprzątanie, smażenie ryb, przywiezienie babci, modlitwa, jedzenie, rozpakowanie prezentów, Kevin Sam w Domu. Przyzwyczaiłem się do tego i nie będę narzekać. W tym roku jednak było coś innego w tych świętach. Gdy usłyszałem, że tata kolejny raz sam postanowił wyrzucić jedną z rzeczy, która przez lata była moja i nzawsze ją używałem podczas świąt to minimalnie się wkurzyłem, jednak tym razem postanowłem to osatecznie olać i stwierdziłem: pierdole kurwa te detale, które zawsze macie w dupie: O detalach mam na myśli, fajnie ustrojona szafka pod telewzorem, ciągle zapalona choinka, mój ustrojony pokój. Jeśli moi rodzice mają to w dupie i ciągle mi utrudniają to a szczególnie ojciec to po co ja mam się denerwować: to już nie jest mój dom tak jak to było jeszcze kilka lat temu: ja już nie mam tu nic do gdania.

Także święta minęły pod świątecznym pierdoleniem babci, cioci mamy: narzekania było co nie miara.Każdy na każdego, szpila nie nadążała wciskać szpili. Na szczęście święta przeminęły tak szybko, jak to zawsze bywa. Podczas świąt cieszę się jednak, że mogłem się wyspać i odpocząć od pracy, troche pomyśleć, co ja chcę w życiu jeszcze robić, wypisać sobie nowe cele na nowy rok.

Chciałbm tu na blogu napisać cele jakie zrealizowałem w zeszłym roku, ale nie mam przy sobie mojej kartki, gdzie zapisałem swoje cele. Pamiętam jednak, że pierwszy raz zrealizowałem wiele z nich. W tym roku spróbuję wypisać sobie kolejne i chciałbym mieć możliwość je zrealizować.

Teraz jednak przygotowuję się do imprezy sylwestrowej :), którą spędzę w Bydgoszczy.

Mam wielką nadzieję, że żłamanie mojej zasady sylwestrowej nie okaże się klapą.

Wojtek

Holandia 8 miejsce

Polska 11 miejsce

Miło było wrócić do dzieciństwa!

Dzisiaj kolejny Unibal na moim byłym uniwersytecie. Pamiętam jak 3 lata temu odpicowałem imprezkę roku, razem z moją przyjaciółką. Muszę przyznać, że sam Unibal w sobie był dziwnym doświadczeniem. 

Pomimo 3 sali z muzyką, skończyliśmy na jednej POPowej - bo na innych bawili się nudziarze. Nie dosyć, że za Unibal płaciło się 25 euro nie był wliczony w niego nawet najmniejszy drink. Menu dla plebsu jednak zawierało HotDogi... nana

Impreza była udana dzięki ludziom, z którymi można było pozwolić sobie na szaleństwo, oprócz puszystej lebery i niedorozwiniętej psycholki, właściwie ciekawe co z nimi się teraz dzieje? Pewnie utonęły w bagnie nienawiści.

Dzisiaj na facebook znalazłem posta koleżanki, która studiowała "zaszczytny" kierunek German Polish Law i wróciła z impetem na Unibal, by świętować obronę drugiego magistra... tzw. 5 stron streszczenia magisterki magistra, który teoretycznie jest jednym dyplomem - chuj naściemniam ludziom na fejsie - niech myślą, że jestem taka ogarnięta i mądra.

Niemiekie imprezy ssą! Nic nie dorówna polskim studniówkom albo balom absolwenta! 

Udanej zabawy!

Kolejny weekend właśnie się kończy, a jutro od nowa muszę zacząć tygodniowy rytuał pracy. Cieszę się, że mogłem ten weekend spędzić spokojnie, dla siebie, mieć też chwilę na przemyślenie wielu spraw. Lubię takie jesienne weekendy. Nie lubię jednak już tej jesieni... ta ładna odeszła i została pusta z ogołoconymi drzewami - właściwie chciałem napisać rozjebanymi, to bardziej pasuje do mojego wiejskiego szamocińskiego dialektu północnej wielkopolski. Każdy weekend wyczekiwany przeze mnie jest na swój sposób różny, tak jak "dziewczyny z naszej agencji są różnymi osobami". Mimo, że brakuje mi wielu osób w moim otoczeniu, które są ważne w moim życiu i strasznie im ufam, tak jak mojej drogiej przyjaciółki Hermiony (czym sobie zasłużyłem na tak niesamowitą przyjaźń? - Pytam się sobie dość często), rodziców oraz miłości, to lubię w jakimś tam sensie swoje dni. Mogę wymyślać sobie różne głupoty, które realizuję. O głupotach mówiąc są to wszelkiego rodzaju plany typu oglądanie nowego serialu "The Crown", granie w LoLa bez wyrzutów sumienia czy też spacer brzegiem Odry. To nie jest tak, że przyzwyczaiłem się znowu do Słubic i Frankfurtu, bo tak naprawdę nie jest. Jednakże chciałbym mieć taki dzień powszedni w innych miejscach. Nie pasuję już do Słubfurtu, a nawet do Berlina. 

Tęsknię zarówno za Polską jak i za Bawarią. Przed samymi świętami pojadę na 2 dni do Bambergu. Zabukowałem bilety w tym tygodniu - niezmiernie się cieszę z tego powodu, gdyż będę mógł trochę rozprawić się z duchami przeszłości, które od 7 lat czasami do mnie wracały. Chyba czas raz na zawsze zobaczyć to miejsce i wreszcie zrozumieć, że mimo iż na zawsze będzie w moim sercu i ja byłem częścią jego historii, to co tam stworzyłem przez rok, już nie istnieje. A tak w ogóle to cieszę się na Faesselkę i jarmark świąteczny :-)

W tym tygodniu zostało podjętych przeze mnie wiele decyzji dotyczących mojej najbliższej przyszłości dotyczących zarówno mojej pracy, studiów magisterskich oraz prawa jazdy. Z niecierpliwością czekam aż ten nieszczęsny 2016 rok się wreszcie skończy. Nienawidzę go z całego serca. Nie wrócę za grosz z sentymentem. Wiele miałem lat, w których zdarzyło mi się przykrych rzeczy, ale nigdy nie miałem takiego, w którym było więcej porażek niż zwycięstw. Nie zasłużyłem sobie na to w żadnym stopniu. 

Na spotify właśnie odbieram Adele - When we were young. Idealnie pasuje do pisania bloga w tym momencie. Zastanawiam się - Am I still young? Przypominają mi się słowa mojej chrzestnej: "Wojtek, korzystaj z młodości; ona tak szybko przeminie, że nawet nie zauważysz." Nie powiedziała tego dokładnie tymi słowami, ale miało to taki wydźwięk. Można było wyczuć w jej słowach tęsknotę. Nie przejmuje się, bo moja młodość trwa troszkę dłużej, gdyż nie wziąłem ani ślubu, ani nie mam jeszcze dzieci więc mogę cieszyć się beztroską egoisty przez pewien czas.

Na blogu oprócz wspomnień pojawi się niedługo lifestyle z moimi lifehacks dla facetów. Zdaję sobie sprawę, że ten blog to raczej dziennik - mała cząstka mnie w blogosferze, do której już właściwie nikt nie zagląda, no chyba, że jakaś zagubiona Halina.

Gruss,

Herr Pole

Już naprawdę nie jest łatwo zaczynać bloga "Dawno mnie tu nie było..." Ale to prawda. Bardzo wiele wydarzyło się od notki związanej z Brexitem, która naprawdę poruszyła mnie emocjonalnie. Tym razem jestem trochę spokojniejszy, bo ustaliłem sobie plan na przyszłość. Trochę to trwało, ale czasami potrzebujemy spotkać odpowiednich ludzi, przebywać w odpowiednich miejscach, by poczuć wiatr zmian. Do końca roku u mnie nie będzie wielkich zmian, jednakże będzie to czas otrzymywania informacji co z przyszłością. Mam dość duże parcie, bo muszę dokończyć mojego drugiego magistra a jestem w plecy z 3 przedmiotami - ja!? Osoba, która nigdy nie miała nawet poprawki!? Teraz będę musiał poprawiać rok, bo zacząłem życie zawodowe... Na szczęście moja determinacja nie pozwoli mi pozostawić tych studiów na pastwę losu i po prostu zrezgnować, bo tak łatwiej? Za dużo energii w to włożyłem, żeby teraz powiedzieć nie.

Jedną z najważniejszych decyzji jaką niedawno podjąłem jest powolne pożegnanie się z Niemcami jako krajem, w którym dożyję starości będę mieć przyjaciół i normalnie żyć. Zdałęm sobie sprawę, że nieważne jak dobrze będę mówić po niemiecku - zawsze będę tym HerrPole. Lubię Niemcy, wychowywałem się z tą kulturą obok od dziecka, także poprzez telewizję i ciężko mieć poczucie bycia niechcianym. Niestety Berlin nie był dla mnie życzliwy w aspekcie mieszkaniowym i to niestety dało mi do myślenia. Szkoda, że nie zdecydowałem się na studia w Bawarii. Wszystko byłoby o wiele łatwiejsze i droższe hehe. To niestety moja największa porażka tego roku - nieudolność w znalezieniu swojego m4, bo wszystko chce robić się LEGALNIE! 

Berlin nie lubi takich obywateli jak ja. Obywateli poukładanych, z wykształceniem, z pasjami i uśmiechem na twarzy. On kocha wizje naćpanych hipisów z Warschauer Strasse, którzy wyznają zasadę Jak złapać 2 razy HIV na jednej imprezie. Przykro mi to pisać, ale taka jest prawda! Mam zbyt wiele godności, aby ciągle prosić się pod bramami Berlina o swój mały 22m2 kawałek...

Berlin - du hast einen sehr guten Menschen verloren und den gewinnst du nie wieder.

HerrPole jak to ma w swoim zwyczaju zamiast robić najpotrzebniejsze rzeczy, to woli opierdalać się na blogu. Tak jak to w Szwecji na blogowanie nie było czasu tak teraz pała staje na samą myśl.

3 tygodnie temu wróciłem ze Szwecji. Jestem bardzo wdzięczny, że mogłem tam być. Na pewno wielu rzeczy się nauczyłem, zaczynając od języka kończąc na tolerancji i radzeniu sobie ze stresem.

W czasie pobytu założyłem sobie bloga, gdyż chciałem publikować wszystko co robię. Nie zdało to egzaminu, bo nie miałem czasu, żeby usiąść i napisać logiczną i interesującą notkę. Gdy miałem do wyboru siedzieć i pisać po polsku, albo wyjść do wspólnego pokoju ćwiczyć szwedzki to było oczywiste, że wybierałem to drugie. Jak już byłem w pokoju sam to czytałem książki (YES). Nigdy nie miałem tak rozplanowanego czasu, ale to wszystko było na tyle dobre, że nigdy nie byłem przemęczony, by nie mieć na coś później ochoty.

Wykorzystałem ten czas w stu procentach, a może nawet i więcej. Jestem bardzo ciekawy jak wszystko potoczy się z moim szwedzkim i ze Szwecją, czy kiedyś tam zamieszkam na pewien czas? Czy w pracy będę używał szwedzkiego? Jestem bardzo zadowolony, że mogę oglądać szwedzką telewizję i szwedzkie vlogerki. Ten wyjazd bardzo dużo mi dał. w tej notce umieszczę kilka high lightów z mojego wyjazdu razem z opisami :)

A teraz małe podziękowania:

diabeł z aniołem

zdjęcie z katalogu, uwielbiam je <3

szkoła

plakat:)

]:->

moje kochane finlandssvenskar <3

piekne widoki :)

 nalesniki :)

Stockholm i muzeum Abby :)

pierniczki :)

julbordet

prezentacja:)

kiss!

heart emoticon